The white road / Edmund de Waal
Vijf jaar na de publicatie van The hare with amber eyes presenteert Edmund de Waal
The white road, a pilgrimage of sorts. Beschreef hij in zijn eerste boek de fascinerende familiegeschiedenis die zich in Odessa, Wenen, Parijs en Londen afspeelt, in
The white road beschrijft hij de geschiedenis van porselein. De Waal is een befaamde
Engelse pottenbakker wiens werk in vele musea te zien is.De verwachtingen waren
hoog gespannen, want De Waal kan een verhaal vertellen en de geschiedenis van
porselein leent zich voor een spannend verhaal. Zijn perspectief is die van een
pottenbakker en omdat de meeste lezers dat niet zijn, slaat de vonk van De Waals
enthousiasme niet altijd over.
De belangrijkste grondstof voor porselein is kaoline, witte klei, dat voorhet eerst in
China werd gevonden en gebruikt. In Europa deed men verwoede pogingen het na te
bootsen (Delft!), maar het duurde tot het begin van de achttiende eeuw voordat er in
Meissen een soortgelijke witte klei gevonden werd en er eindelijk sprake kon zijn van
Europees porselein. Later werd er ook elders in Europa kaoline gevonden.
De Waal gaat op reis en bezoekt alle plaatsen waar voor het eerst porselein gemaakt
werd, Jingdezehen in China, Dresden in Duitsland en Plymouth in Engeland. En nog
een paar plaatsen. Hij vertelt over de mannen die het porselein maakten of daar
pogingen toe deden en de vorsten die het afnamen.
Wanneer De Waal de persoonlijke verhalen van al die mannen vertelt en uitlegt wat de
problemen waren, de tegenslagen, de lange weg die afgelegd moest worden voordat er
een acceptabel porseleinen kannetje uit de oven kwam, is hij op zijn best. Maar af en toe
lijkt het alsof de auteur zichzelf in de weg staat, want hij vertelt ook over zijn eigen
belevenissen, af en toe iets over zijn eigen start als pottenbakker, dan weer iets over
een aanstaande tentoonstelling, waar hij allerlei ideeën over heeft. Het leidt af, je slaat
een paar alinea's over.
The white road is niet de volledige geschiedenis van porselein, daarvoor ontbreken
teveel details, zoals de vraag hoe porselein in Japan terecht is gekomen, wat de rol
van Koreaanse pottenbakkers daarin was, hoe de prijs van porselein bepaald werd.
Enzovoort.
Had hij zich beperkt tot porselein en zichzelf weggecijferd, was het een beter boek
geworden. Toch heb ik weer veel geleerd en kan ik het boek aanbevelen.
Heel gedegen, met iets te veel ik.
